مرامنامه
استفاده و کپی برداری از تمامی مطالب
وبلاگ بلامانع می باشد، چنانچه مطلب یا
لینک مفیدی دارید که احساس می کنید
می تواند به بهتر شدن این وبلاگ کمک
کند، لطفا آن را در قسمت نظر بدهید درج
نمایید یا به آدرس
skills.share@yahoo.com ایمیل
کنید. چنانچه مایل باشید مطلب ارسال
شده با نام خودتان در وبلاگ منتشر می
شود. ما را از نظرات خود بهرمند سازید.
ترجمه The Lottery"
آسمان صبح 27 ژوئن صاف و آفتابی بود. با گرمایی تازه از یک روز کاملاً تابستانی. گلها با اشتیاق عمیقی شکوفه می‌دادند و دشت کاملاً سرسبز شده بود. حوالی ساعت 10 بود که مردم دهکده بتدریج در میدانی که بین اداره پست و بانک قرار داشت گردِ هم آمدند. در بعضی شهرها که جمعیت مردم بسیار زیاد بود، بخت‌آزمایی تقریباً دو روز طول می‌کشید و از 26 ژوئن شروع می‌شد. در این شهر که تنها در حدود سیصد نفر سکنه داشت تمام مراسمِ بخت‌آزمایی فقط دو ساعت بطول می‌انجامید. بنابراین این برنامه در ساعت ده صبح شروع می‌شد و فقط تا زمانی ادامه می‌یافت که به روستائیان اجازه می‌داد برای صرف شام به خانه‌ی خود بروند.
The Betترجمه
شب پاییزی تاریکی بود. بانکدار پیر، آرام آرام داشت مطالعه می کرد و در ذهن خود میهمانی ای را بیاد می آورد که پاییز پانزده سال پیش ترتیب داده بود. آدمهای باهوشی در آن میهمانی حضور داشتند و مکالمه ای بسیار جالب توجه پیش آمده بود. در خلال سایر مسایل، در مورد مجازات اعدام صحبت کردند. مهمانان، که میانشان روزنامه نگار و تحصیل کرده کم نبود، از نقش بسیار ناپسند اعدام، گفتگو کردند و آن را یکی از ابزارهای کهنه و غیراخلاقی مجازات شمردند. برخی از آنان این تفکر را داشتند که شایسته است که مجازات حبس ابد بطور جهانی جایگزین مجازات اعدام شود.
پيرمرد بر سر پل
پيرمردي با عينکي دوره فلزي و لباس خاک آلود کنار جاده نشسته بود. روي رودخانه پلي چوبي کشيده بودند و گاريها، کاميونها، مردها، زنها و بچه ها از روي آن مي گذشتند. گاريها که با قاطر کشيده مي شدند، به سنگيني از شيب ساحل بالا مي رفتند، سربازها پره چرخها را مي گرفتند و آنها را به جلو مي راندند. کاميونها به سختي به بالا مي لغزيدند و دور مي شدند و همه پل را پشت سر مي گذاشتند. روستاييها توي خاکي که تا قوزکهايشان مي رسيد به سنگيني قدم برمي داشتند.
Misery ترجمه
اندوه
آنتوان چخوف
غروب است. ذرات درشت برف آبدار گرد فانوس‌هایی كه تازه روشن شده، آهسته می‌چرخد و مانند پوشش نرم و نازك روی شیروانی‌ها و پشت اسبان و بر شانه و كلاه رهگذران می‌نشیند.
"یوآن پوتاپوف" درشكه‌چی، سراپایش سفید شده، چون شبحی به نظر می‌آید. او تا حدی كه ممكن است انسانی تا شود، خم گشته و بی‌حركت بالای درشكه نشسته است. شاید اگر تل برفی هم رویش بریزند باز هم واجب نداند برای ریختن برف‌ها خود را تكان دهد... اسب لاغرش هم سفید شده و بی‌حركت ایستاده است.
ترجمه A Young Boy's Ambition
زماني كه يك پسر بچه بودم، تنها يك آرزوي دائمي بين رفقاي من كه در روستايي در غرب رودخانه مي سي سي پي هستند وجود داشت و آن اين بود كه قايقران كشتي بخار باشي . ما آرزوهاي گذراي ديگري هم داشتم اما آنها فقط گذرا بودند هنگامي كه يك سيرك مي آمد و مي رفت در حالي ما را ترك مي كرد كه همي ما مي خواستيم دلقك بشويم . حالا ما اميدواريم كه اگر زنده بوديم و آدم خوبي هم بوديم خدا به ما اجازه خواهد داد كه دزد دريايي باشيم . اين آرزوها به نوبه خود كمرنگ مي شد ، اما آرزوي قايقران بودن براي هميشه باقي ماند .
دو نوع آدم در دنيا وجود دارد اگرچه آنها داراي درجه سلامت ثروت و وسايل رفاهي در زندگي خود هستند،
ولي عده‌اي خوشبخت مي‌شوند و عده‌اي ديگرتيره بخت و اين ناشي از نگرش متفاوتي است كه نسبت به
چيزها، آدمها، وقايع، و تاثير آنها بر ذهنشان است.
ترجمه Lincoln’s Autobiography
من دوازده فوريه 1809 در كنتاكي شهرستان هاردين متولد شدم . پدر ومادرم در ويرجينيا متولد شده بودند از يك خانواده ناشناخته طبقه دوم ، شايد بهتر است كه بگويم مادرم كه از خانواده اي به نام هنكس بود زماني كه من ده ساله بودم مرد . از همان خانواده هايي كه اكنون در ناحيه هاي آدمز و مكن در الينويز ساكن هستند جد پدري من آبرهام لينكلن در حدود سالهاي 1681 يا 1782 از ويرجينيا به كنتاكي مهاجرت كردترجمه The One Day War
جنگ يک روزه
سلام! صبح بخير هموطنان آمريکايي! به برنامه جنگ يک روزه خوش آمديد. شبکه تلويزيوني
WCDW گزارش مستقيم اين روز بسيار مهمِ تاريخ آمريکا را به سمع و نظرتان خواهد
رساند
ترجمه The Third Level
طبقه سوّم
- رؤساي راه آهن مركزی نيويورك و نيويورك يعني نيوهون و هارتفورد[1]. بالاي يك مشت
جدول زماني حرکت قطار قسم مي خوردند كه تنها دو طبقه وجود دارد . امّا من مي گويم
سه تا است ، چون من در طبقه سوّم ايستگاه بزرگ مركزي بودم el
آخرین برگ
در بخش غربی میدان واشنگتن در شهر نیویورک و در ناحیه ای کوچک، خیابان ها شکلی نامنظم و درهم و برهم دارند. این خیابان ها چندین بار یکدیگر را قطع کرده اند و به همین خاطر باریکه هایی در بین شان پدید آمده که بدان ها "محله" میگویند.
ذرت‌کاري نوشته
شروود اندرسن
مزرعه‌داراني که براي فروش محصولاتشان به شهرمان مي‌آيند، بخشي از زندگي شهري را
تشکيل مي‌دهند. شنبه‌ها روز شلوغي است. بيشتر وقت‌ها، بچه‌ها به دبيرستان شهر
ميآيندممنون، خانم
لنگستن هيوز
زن درشتي بود که توي کيف گنده‌اش همه چيز پيدا ميشد، از شير مرغ گرفته تا جان
آدميزاد، و آن را از بندِ درازش روي شانه مي‌انداخت. حدوداً ساعت يازده شب، تک و
ترجمه A Day’s Wait
يک روز انتظار
ارنست همينگوي
هنوز از تخت بيرون نيامده بوديم که به اتاق آمد تا پنجره‌ها را ببندد. احساس کردم
مريض حال است. مي‌لرزيد و رنگش پريده بود، و طوري قدم برمي‌داشت که انگار راه رفتن
برايش سخت است.